“Sorun, yeterince zamanımızın olduğunu varsaymamızdır.” - Buda

Zaman, bulunduğumuz duruma ve yaptığımız işe bağlı olarak genişleyip daralabilir. Tuhaf olan, “fazlasıyla meşgul olmak”, zamanı daha çabuk geçiyormuş gibi gösterir. Daha fazla zamanımız olduğunu algılamak ve deneyimlemek istiyorsak, genel olarak ve bazı (zaman çalıcı) işlerle daha az meşgul olabiliriz.

Zaman yönetiminin, öncelikle bireyin kişiliği, yaşam biçimi, tutum ve tavırlarıyla ilgili olduğunu düşünüyorum. Bunları yazarken, kendi deneyim ve bilgi birikimlerimden edindiğim öğretileri kaynak alıyorum.

“Ne yaparsan yap, önce kendin olarak yap!”“Kendine yatırım yap!”“Kendine değerver ve sev!”

Bu hafta sonu verdiğim, “Zaman Yönetimi Becerileri” eğitiminde katılımcılarla şunu paylaştım:“Yaşamımızda, amacımız ya da hedefimiz yoksa zamanı yönetmemize de gerek yok.”

Zamanı yönetmek, bir gereksinimdir.Her bireydeve koşulda, bunun bilgi ve bilincinin bulunması pek fazla gerekmeyebilir. Kişisel yönetim ve gelişim de benzeridir. Kişisel gelişimi küçümseyen kişilere bir tepki vermeye gerek duymuyorum. Farkındalık ve gereksinim olmadan, her türlü çaba, değişim ya da dönüşüme direnç gösterebiliriz. Sanki biri bize saldırıyor gibi de düşünebiliriz. Bazı kişiler,bazı düşünce ve sözlerindeki, yapmayabileceği davranış ve tutumundaki bir yanlışı anımsattığımızdabize teşekkür edebileceğine, önce sözlü ya da fiziksel olarak saldırabilir.

Geçen hafta başımdan geçen bir öyküyüde burada paylaşmak isterim. Instagram ve Twitter’da, bir kaplan ile bir çocuğun bir camın iki tarafında aynı hareketleri yaptığı video önüme düştü.Cam kafesin iç tarafında bulunan kaplan ile küçük bir çocuğun da dışarıdan cam üzerinde birbirini pençelemeye çalıştığı hareketler o an için hoşmuş gibi göründü. Pek fazla düşünmeksizin doğrudan paylaştım. Bir süre sonra bir tepki geldi. “Neden böylesi yanlış bir görüntüyü paylaşmıştım?” Kaplanın ormanda değil de bir hayvan hapishanesindetutulması, hayvanseverlerin tepkisine neden olmuştu. Bu açıdan pek düşünmemişim. Özür dileyerek, paylaşımımı sildim. Kendime de kısmen kızdım. Beni tanımamasına karşın, bana değer vererek uyarmasını da gayet olumlu karşıladım.

Zaman yönetimi, önce kendine değer vermekle ve sevmekle başlar. Sonra da konfor alanımızdan çıkmamızla ilgilidir. Başkalarının “düşünceleri, beklentileri ve istekleri”,bazı yanlışlarımıza neden olabilir.

“Ne ilgisi var?” diye sorabilirsiniz.

Yaşam tarzımızda ya da alışkanlıklarımızda bazı yanlış davranışları azaltarak başlayabiliriz.

38 yıllık evliyim. Eşimin çok çeşitli bazı alışkanlıklarını değiştirtmeyi başaramadım. Busüreçte çok fazla yeni şey de öğrenmiş oldum. O da benden, zamanı yönetmenin sırlarını öğrendi.

Örnek vereyim...

Kişilerin uyku ve işte geçirdikleri zaman süreleri en az/en çok şöyledir:

Uyku: 4-10 saat

İşte geçirilen zaman: 4-18 saat (Yolda geçirilen zaman dahil)

Yeryüzünde herkes tek bir konuda eşit olanağa ve zamana sahiptir.

“168 saat”

Hepimizin 168 saati var!

Bill Gates ve Elon Musk’ın, haftada 120 saat çalıştığını öğrendiğimde, “Her halde yapılacak daha iyi bir işleri yok.” diye düşündüm. Öte yandan, günde 8 - 9 saat uyuyan ya da günde ortalama 5 saat TV izleyen (Amerika’da bir kişi, günde ortalama 5 saat TV izliyormuş) bir kitle de var. İki “yaşam tarzı”nda da denge yok. Dünyadaki çoğu CEO, ortalama 62,5 saat çalışıyormuş. Bill Gates, günü beş dakikalık bölümlere bölerek, Musk ise günde en az üç karar almak için planlıyormuş.

“Çok çalışmak, kimseye saygınlık kazandırmaz.” - E.W. Howe

“Anladığım kadarıyla en yüksek düzeydeki yöneticiler, yönetim kurulu odasını Bahama Adaları’na yeğliyor. Boş zamanları olmasından hoşlanmıyor, boş zamanlarını işleri gibi görüyor.” - William Theoland

“Çok çalışmak” yerine, verimli (akıllı) çalışmayı denedik mi?

“Zaman yönetimi” diye bir şey yoktur. “Kendimizi, önceliklerimizi, düşünce, duygu ve davranışlarımızı” yönetmek vardır.

Bazı yazdıklarım, ilk okunuşta yeterince anlaşılmayabilir. Kişisel gelişim konusunda da kendimize yatırım yapmazsak, zaman yönetimi konusunda olduğu gibi yaşamımızda sadece zorluk çekmeyiz, deneyimleyebileceğimiz, mutluluk, başarı ve huzuru da yakalayamayabiliriz.

Zaman yönetiminde başarılı olmamız için nelere gereksinim duyarız? Hangi konularda farkındalık kazanmalıyız?

AMAÇ: Yaşamımda neler başarmak, deneyimlemek ve kimlerle zamanımı geçirmek istiyorum?Dünyada nasıl bir iz bırakmak istiyorum?

HEDEF: Kısa, orta ve uzun süreli hedeflerim/hayallerim neler?

BOŞ/DÜŞÜNME ZAMAN/I: “Boşa geçen zaman” ile “Boş zaman”, aynı şey değildir. Boşa geçen zaman, bizden ya da ötekibireylerden kaynaklanan ve amaçsız geçen zamandır. Gereğinden fazla uyumak, TV izlemek, sosyal medyada zaman geçirmek... Dış etmenler ise trafikte geçen zaman, başkasını beklemek, gereksiz toplantı/telefon görüşmeleri, izinsiz/randevusuz ziyaretçiler. Başkalarının acil işleri. Sağlıklı bir yaşam için haftanın en az bir gününü, gününde yüzde 10’unu boş ya da verimli düşünme süresi olarak kendimize ayırmalıyız.

“Ne yazık ki, bazı kişiler, yaşamını kazanmak uğruna yaşamayı unutuyor.” Margaret Fuller

Nasıl zaman kazanabiliriz?

• Hedef belirleyerek,
• Strateji ve plan yaparak,
• Düzenli ve sürekli yaptıklarımızı gözlemleyerek,
• Yararlı alışkanlıklar edinerek,
• Başkalarının her istediğini yapmayarak,
• Kötü alışkanlıklardan uzak durmayı yeğleyerek,
• Daha dakik olarak,
• “Hayır” diyebilerek,
• Sınır koyarak,
• Randevu alarak/vererek,
• Trafikte kaybedilen zamanı azaltarak,
• Düzenli yaşayarak,
• “Ertelemek/kararsızlık” gibi bize çok zaman kaybettiren davranışlarımızı azaltarak,
• Aynı saatte yatarak/kalkarak,
• Aynı anda tek bir iş yaparak,
• Yeterince dinlenerek,
• Etkin dinleyerek.

Yazdığım bazı çözümler, çoğumuzun aklına gelmiş ya da gelmemiş olabilir. “Bilmek” yeterli değildir. Uygulamak, tekrar etmek ve alışkanlığa dönüştürmekle “Zaman Yönetimi” konusunda ustalaşabiliriz.

Yukarıda saymış olduğum başlıklarıbir sonraki yazımda daha ayrıntılı yazacağım.

Zamanımızı/Enerjimizi/Dikkatimizi nasıl artırabiliriz?

Kendimden örnekler vereceğim:

• Hedef/Plan yaparak (Plan yapmanın, başarının yüzde 80 olduğunu sürekli anımsamanızıdilerim)
• Gün içinde en az 10-20 dakika uyuklayarak,
• Bir şey yapmadan önce, “Yapmasam, ertelesem ya da daha uygun bir sorumluya da bunu yaptırabilir miyim?”diye düşünerek,
• Başkalarının her dediğini dikkate almayarak,
• Zaman zaman eleştirilmeye ya da “çok bencilsin” sözlerine hazır ve açık olarak,(her bireyi yeterince memnun edemeyebiliriz.)
• Elimizden gelenindaha iyisini yapmanın“mükemmelcilik” olmadığıbilgi ve bilincinin, çoğu konuda bize zaman kazandırmasını sağlayarak,
• Ertelemeyerek, bir şey yapılması gerekiyorsa onu hemen ve orada tamamlamaya çalışarak,
• Alışkanlık kazanarak ya da bazı sürekli ve düzenli işlerimiz sayesinde zamanı en etkili biçimde yönettiğimizi düşünerek,
• Yüzde 80/20 kuralını yaşamımızda ve işimizde kullanarak. (Eğer çabalarımızın yüzde yirmisinin etkili olduğunu bulabilirsek, kuramsal olarak şu anda yapmakta olduğumuz işlerin yüzde sekseninden kurtulabiliriz. Bu, akıllıca çalışmaktır. Ve bu, “Az, daha çoktur.” ilkesine dayanır. Fazlasıyla meşgul, gergin olduğumuzda ve çok çalıştığımızda gerçekten önemli olanı gözden kaçırır, çevremizdeki büyük fırsatları göremeyiz.)
• “Hayır!” diyebilerek. (Benim için, “Evet” demek kadar kolaydır. Bunu nezaketle yapmaya özen gösteririm.)

Şunu sürekli anımsayalım!Uzun sürede, yaşamımızın niteliği, alışkanlıklarımızın niteliğine bağlı oluyor. Aynı boş/kötü/yanlış “alışkanlıklarla” sadece aynı boş/kötü/yanlış sonuçları alabiliriz. Ama daha iyi ve geliştirilmiş alışkanlar için her zaman olanağımız bulunduğunu da sürekli anımsayalım.

Son söz olarak, zamanı yönetmek, kendimizi; kendimizi yönetmek ise düşünce, duygu ve davranışlarımızı yönetmekle olanaklıdır. Bunu da ancak davranışlarımızı bir amaca ya da bir hedefe bağlayarak yapabiliriz.

Bir şeyi yapabileceğimizi düşündüğümüzde de yapamayacağımızı düşündüğümüzde de“kendimizce” “haklı”yızdır. - Henry Ford

Not: Bu yazı dizisi devam edecektir.

Sevgilerimle,

Taner Özdeş

 ---

Bu yazının dil bilgisi düzenlemeleri,
FaRkLaR Kılavuzu/Sözlüğü (FaRkLaR.net )
tarafından sağlanmıştır.