Rekabet etmeyi severim. Yarışmayı da.
Bunun en önemli sebebi rekabet insanı geliştirir ve konfor alanının dışına çıkarır.,

Hayatımda iki önemli olay 50 yaşından tekrar yüzmeye dönmeme neden oldu. Babamın Masters Yüzme yarışlarında almış olduğu başarılı sonuçlar ve Emre Öztuna’dan bana gelen sürekli bağış e-postaları. Bu iki olay hayatımın akışını değiştirdi.

Bundan 7 yıl önce eşimin yüzme dersi alırken tanıştığım Burcu hoca ile tekrardan yüzme dersleri almaya başladım. Son 3 senedir ise Gökben hoca ile çalışıyorum.

Açık suda yarışmak havuzda yarışmaya benzemez; 5km -10 km arasında sürekli yüzmeniz ve doğa ile mücadele etmeniz gerekir. Açık suda yüzmenin diğer bir zorluğu, deniz ve hava koşullarıdır. Samsung Kıtalararası Yüzme yarışlarına ilk katıldığımda 1000 kişi yarışırken bugün 2400 kişi yarıştık. Her sene daha profesyonel yüzücülerin katılımı ile Boğaz yarışlarında çıta her sene yükseliyor. Yarışma amatör ruhtan profesyonelliğe kayıyor.

Son 7 senede boğazı 54 dakika ile 1.28 dakika arasında yüzdüm. Yüzme tekniğimin çok ilerlemesine rağmen, akıntı konusunda çok deneyimli veya şanslı değilseniz, sonuçlar konusunda her an bir sürpriz ile karşılaşabilirsiniz. Geçen sene, hem Istanbul Boğazı’nda, hem de Çanakkale Boğazı‘nda akıntı nedeniyle 1 km fazla yüzmek zorunda kalmıştım. Akıntı konusunda şanslı olduğum için sonuçlarımı uzun yüzmeme rağmen olumsuz etkilemedi. 1.28 dakikada boğazı geçtiğim 2015 yılında akıntının ne demek olduğunu anladım.

Bu sene Gökben hocam ile Nisan ayında çalışmaya başladık. Ben normalde Mayıs ayında başlardım. Bu sene Kaş’da da yarışmak istedim. O nedenle çalışmalarımı öne çektim. Bir arkadaşımın düğünü sebebiyle körfez yarışlarına girdim. Kendi kategorimde birinci oldum. Körfezde akıntı olmadığı için çok iyi performans gösterdim.

Boğaz yarışı stresi yarıştan iki gün önce başlar. Tüm hayatınızı ona göre yönlendirirsiniz. Yemeniz, uyku zamanınız ve yapacağınız spor çalışmaları buna göre planlarsınız. Dün akşam normalden erken yattım. Sabahta kendimi iyi hissederek kalktım. Yarış için özel kahvaltımı ve yarış öncesi oğlum Emre ile esneme hareketlerini yaptım. Artık yarışa hazırdım. Tekneye bindim. Tekne yolculuğu 45 dakika sürdü. Her sene daha çok kişinin yarıştığı Kıtalararası Boğaz Yüzme yarışlarının en önemli sorunlarından biri gemilerin yarışın başlayacağı iskeleye yanaşamamasıydı. Tüm yüzücüler öne yüklenince, gemi yana yatıyor ve gemi bir türlü yanaşamıyor.

En sonunda iskeleye yanaştık ve iskeleden (Kanlıca iskelesi) koşar adımla manyetik halıya basıp iskeleden suya kendimi bıraktım. Aynı anda 50 kişi suya atladığı için çok dikkatli olmanız gerekir, yoksa sakatlanabilirsiniz. Suya atladıktan sonra su üstüne çıktığımda gözlüklerimin su aldığını fark ettim. Yarışı bir saat gibi kısa sürede tamamlamak zorunda olduğum için, her durmamın bana ciddi bir maliyeti var. Sonra yüzmeye başladım. Ancak gruba uyduğum için ters akıntıya girdim. Ama tabii ki fark etmedim. Normalde 10-15 dakikada yüzdüğüm mesafeyi 30 dakika geçtim. Hızlı yüzüyordum, ama ilerleyemiyordum. Yerimde sayıyordum. Akıntı olduğunda suda kayamazsınız, suyun direnci sizi gereksiz yorar ve dalgalar nedeniyle su da yutarsınız.

2. köprüyü geçtikten sonra, akıntıdan dolayı öndeki yüzücüler ile aramdaki fark artmıştı. Etrafta fazla yüzücü olmadığı için hangi yöne gideceğim konusunda iç sesimi dinledim. Bu arada dalgalar suratıma vurduğu için gözlüğüm yeniden su aldı. Tekrar durmak zorunda kaldım. Her durma bana 2-3 dakikaya mal oluyordu. Durduğunuz zaman tekrar başlamadığınız için hızınızın eski seviye gelmesi zaman alıyor.

Sonra akıntıdan çıkmaya başladığım için biraz daha hızlandım. İleride bir grup yüzücü gördüm. Ama çok ciddi zaman kaybettiğim için geçen seneki gibi ilk yüzde onda olma şansım kalmamıştı. Gittikçe hızlanarak yüzmeye devam ettim. Kafamı kaldırınca uzak da olsa hedefi gördüm. Ama yorulmuştum. Sarp’ın umudu derneği için yüzdüğümü kendime sürekli söyleyerek kendimi motive etmeye çalıştım.

Öndeki yüzücülerle aramdaki farkı kapatmaya başlamıştım. 1 dakika fark ile 10 yüzücüyü geçebilirsiniz. Bu arada bonemin kafamdan düşmek üzere olduğunu fark ettim, panik oldum. bonem düşerse diskalifiye olabilirdim. Tekrar durmak zorunda kaldım. Yanımdaki yabancı kadın yüzücü de bana yolu soruyordu. Ona doğru yolda olduğunu söyledim. Tekrar tüm gücümle yüzmeye başladım. Tüm yarış ayak vuramazsınız, ayak vurmak yarışı kazandıran en önemli faktördür.

Bu sene ayak çalışmaya başladım. Ama tam içselleştiremedim. Ayaklarımı da devreye soktum. Sonunda akıntıya girdim ve artık suda kayıyordum. Ama artık çok geçti. Bu son dakika yüksek tempo ile yüzmem sayesinde geçen seneden 4 dakika gecikmeyle yarışı tamamladım. Yarışın son 100 metresinde yüzlerce yüzücü birbirinin üzerine çıkar, her türlü darbeyi vücudunuza yersiniz.

Merdivenden çıktım. Tabii ki başım döndü ve yere oturma ihtiyacı duydum. Hemen sertifikamı almak için yarışma masasına gittim. 1 saat 11 dakika sürede yüzmüştüm. İstediğim süre 1 saatin altındaydı. Ama akıntıya rağmen iyi bir derece idi. Gökben hocamın suratındaki ifade beni de üzdü. 3 hafta önce Körfez’de 1. Kürsüsüne gurur ile çıkarken, Boğaz’da da iyi bir sonuç elde edeceğime inanıyordum.

Bu sene Sarp’ın umudu derneği için yüzdüm. Nedendir bilmiyorum. Her zamankinden daha çok çabaladım. Engin Mete ‘de Linkedin üzerinden kampanyama destek vermek istemesi ile kampanyamız birçok yere ulaştı. Sarp’ı ziyaret ettiğimde benimle konuşamadığı için gönüllerimiz konuştu. Bugün yüzerken yüzü hep gözümün önüme geldi. Sarp ile sevgiyi hissettim, zaten birlikteyken annesi Bihter’in birbirimize bakarken yakalamış olduğu karemiz tüm gönülleri fethetti.

Benim için son 3 ay dolu dolu bir yarış takvimi oldu. Sizlerin de desteği ile sevgimiz her bir yöne uzandı.

Bu arada kampanyamız devam ediyor.
Katılmak isterseniz, http://www.sarpinumudu.org.tr/umut-ol sayfasından destek olabilirsiniz.

2020 Kıtalararası yarışında kim için yüzeceğim? 2020 yılında karar vereceğim. Şimdi hedefim 30 Ağustos Çanakkale Açık Su yarışlarında iyi bir derece yapabilmek.

Seneye çok daha iyi bir derece ile döneceğim.

Sevgilerimle,

Taner Özdeş