-Şikayet etme
-Suçlama
-Söylenme
-Yargılama
-Eleştirme

Peki, insanoğlu neden bu tepkileri verir?

Her gün, sadece gazete okuyan ve TV seyreden ve şikayet eden; sosyal medyada sürekli herşeyi suçlayan, şikayet eden ve eleştiren ve bir şey yapmayan bir kişi sonuçta ne elde etmiş olur?

Bir insan neden öncelikle tepkisel olmayı tercih eder?
Açıklamaya çalışacağım

Bu tür tepkisel davranışlar sergiliyorsan, kendimize uyumlu insanları kendimize çekeriz. Ancak o insanlar herhangi bir konuda size yardım etmez veya eyleme geçtiğiniz de sizi desteklemeyebilir. Onlar da sizin gibi sadece söylenip, şikayet ederler !

Bugün ekonomik açıdan çok zor durumda kalsak ve biri çıkıp bizim efendiliğimize soyunsa, bize ihtiyaçlarımız karşılığında bir kölelik anlaşması teklif etse, bundan sonraki yaşamımızı bir köle olarak geçirmeyi kabul eder miyiz?

Kendinize sorun:
Yaşadığınız gibi mi düşünüyorsunuz?
Düşündüğünüz gibi mi yaşıyorsunuz?

Dünyada düşündükleri gibi yaşama cesaretini gösteren insanlar olmasaydı, belki bugün hala dünyanın bir tepsi gibi düz olduğunu sanacaktık.

Etkisel insan ile tepkisel insan arasındaki fark; etkisel insan tepkilerini istediği sonucu düşünerek verir. Tepkisel insan ise olaya bakarak.

Tepkisel insan, yaşam içinde ne ile karşılacağını kestiremediğinden keyifle başladığı günü mutsuz bir şekilde kapatabilir. Eşinin söylediği bir söz onu çileden çıkarabilir, işinde karşılaştığı bir sorun onun canını sıkabilir. İçinde bulunduğu koşullar ve iletişim kurduğu insanlar onu mutlu ya da mutsun olmasını tayin eder.

Bazı insanlar da hiç tepki vermez, duygularını bastırmayı tercih eder. Böyle insanlar böyle durumlarda seçimsiz olduklarını düşünür, kendilerini çaresiz hissederler.

Etkisel insan duygularının sorumluluğunu üstlenmiştir. Başına gelen olaylardan dolayı başkalarını suçlamaz.
Yaşamın kendi seçimlerinin sonucu olduğunu, her durumda ikiden fazla seçenek olduğunu bilir. Beğenmediği durumlarla karşılaştığında etrafta suçlayacak birilerini aramaz, sorunu nasıl aşacağına odaklanır; çözüme odaklanır.

Odaklandığımız şey ne ise zihnimizde kendisini yeniden üretir Düşünmek istemediğimiz bir şey olsun; odaklandığımız sürece o düşünceden kurtulamayız. Neye odaklanırsak onu çekeriz.

Çözüm için zihnimizi zorlarken farkında olmadan yaratıcılığımızı da geliştiririz. Çözüme odaklandığımız sürece bir çıkış yolu bulunur. Çünkü zihnimiz çözüm için faaliyettedir ve çözüm dışında başka bir şeyle ilgilenmez.

Yaşam bizim karşımıza çözümü olmayan bir sorun çıkarmaz. Her şey kendi zıddıyla var olabilir. Zıddı yok ise kendisi de yoktur. Çözüm yoksa sorun da yoktur. Sorun var ise çözümü de vardır.

Bütün mesele bizim soruna değil çözüme odaklanabilmemizdir.

Bunun da formülü; sorumluluk almak, kendi dışımızda bir çözüm aramamak ve risk alabilecek cesareti gösterebilmektir.

Sevgilerimle
Taner Özdeş
Geri