Eskiden anneler, babalar günleri bu kadar coşku ile kutlanmazdı.Toplum olarak duygularımizi paylaşmak yerine içimizde saklamaya alişmışiz.

İnsani insan yapan duygulari, amaçlari ve arzularidır. Bunlar olmadan yaşamanın bir anlamı olmuyor.

Aile sevgisi tüm duygularin ötesindedir.

Bana göre aile kutsaldır . Hayatta annemizi ve babamizi seçemeyiz . Annemiz ve babamiz bizim bütün hayatimizı etkilerler. Şanslı çocuklar, ailelerinden sadece sevgi görmezler, ayni zamanda doğru rol modellerine sahip olarak hayatlarinda daha az hata yaparlar.

Özgüven, özsaygi ve özdeğer , anne ve babamızdan kazandiğımiz en temel duygulardır. Bunlari sahip bir çocuk hayatı boyunca ayaklarınin üzerinde cesurca durabilir ..

Bugün babalar günü ve ben bu yazimi babama adiyorum.

Her erkek çocuğu gibi anneme çok düşkünümdür. Bunun altinda esasinda annelerin çocuklari ile daha rahat ve daha çok diyalog kurmalari yatıyor. Anneler bunu nasil başarıyorlar da , babalar başaramiyor?

Babalar yargiliyor ve hemen tepkilerini ortaya koyuyorlar. Anneler, diğer yandan, çocuklarını yargilamadan , teşvik ederek gereken güven ortamini hazirlayıp can kulaği ile dinliyorlar. Herkes içini dökmek ister. Çocuklarimiz da buna dahildir.

Babalar ise daha geride kalirlar. Daha az sohbet ederler. Yoğun çaliştiklari için çocuklari ile daha az zaman geçirirler . Ancak onlarin gölgeleri bile çocuklarina güven verir.

Ben babami her zaman izlemişimdir ve bir çok özelliğimi ondan almişımdir. Babamdan öğrendiğim en önemli değer : “ DÜRÜSTLÜK’tür.. “ . Bu değer bana hayatım boyunca doğru yolda kalmami sağladı. Babamdan öğrendiğim ikinci değer ise diğer insanlara vermenin ve paylaşmanın ne kadar değerli olduğudur..

Babamın ciddi görünümü arkasinda çok iyi bir kalbi vardir. Etrafına ışık verir. İş hayatında duruşu, çalışkanliği, ciddiyeti ve yüksek sorumluluk duygusu ile hep bana örnek olmuştur. Küçükken babamın işine staj amaçlı gittiğimde, çalişanlari tarafindan ne kadar sevildiğine hep tanik olmuşumdur.

Babam , ilkokula giderken bana alfabeyi resimlerle öğretmiştir. O gün bunun kıymetini anlamamişimdır; bugün baktııimda ise bunun değerini çok daha iyi anlıyorum.

Babamin birçok özelliği bana geçmiştir. Dolabında her kıyafeti sırayla dizerdi. En ufak bir değişiklikte hemen anlardı.

Her erkek çocuk gibi bende 18 yaşlarinda babamın kıyafetlerini dolabindan gizlice alir ve flört ettiğim kizlara kendimi yaşimdan büyük göstermeye çalişırdım. Bir gün hiç unutmam yolda kiz arkadaşimla yürüyorum. Babam arabasi ile yanımızda durdu . Bana bağırarak “ Oğlum , neden benim ceketimi giyiyorsun demez mi ! “ . Ne olduğumu şaşırdim. Diğer yandan, oğlum Cem de benim dolabimdan ayakkabılarimi araklayinca, ben de ona ayni tepkileri veriyorum. Babam bilmez, arabasıni da birkaç kere haberi olmadan gizlice aldim. Hatta ilk araba kullanmayı öğrendiğimde çok önemli bir kazayi son saniyede önledim (babam bunu ilk defa bugün okuyacak ! )

Birçok tepkim babama benzer. Bunun yaninda iş hayatinda başarimin sirri, babami modellememdir .

Babam iş hayatinda ihracat ile ilgili işlerde çok çalişti . O zamanlar iş adamlarina günlük harcırah verilirdi. Babam bu harcırahlari minimumda harcayarak yurtdışında para biriktirdi. O harcırahlarin tamamını kardeşim ve benim yurtdişinda okumamız için harcadi . Kendisine minnettarım.

Özgüvenim ve özsaygımın arkasında hep babam vardır . Coşkumun ve neşemin arkasında ise annem.

Babam her zaman yanımda olmuştur. Bu bir erkek çocuk için çok önemlidir . Annem ile çok sohbet ederiz. Babam ile sohbet seyrek yapariı.Diğer yandan, iş hayatı konusunda en önemli hocam ve rol modelim babamdır . Turgut Özdeş’in oğlu olmak bir ayricalıktır ve babamin isminin ne kadar özel ve kıymetli olduğunun bilinci içindeyim. Ona her zaman layık olmak için çaliştim. Kitaplarimı piyasaya çikmadan annem ve babama okuturum ve onların “başarilı” oldu demesi , kitabimın “Best seller “ olmasiıdan benim için daha çok kıymetlidir.

Kizlar babalarına daha yakındır. Kardeşim Ayşe’nin, babam ile harika bir diyaloğu vardir . Onu daha iyi anlar, onunla daha başarilı iletişim kurar. Bu beni çok mutlu eder.

Babam benim için örnek insandir. Her zaman onu çok sevdim, ve hayranlikla izledim. Sanırim bir baba bundan başka ne ister ki ? Babamla en çok yakinlaştığım bir Almanya seyahatimiz vardi. Aynı otel odasında kalmiştık . O akşam onunla sohbet edebilmek beni çok mutlu etmişti .

Babam beni spor konusunda hep teşvik etmiştir . 3 yaşinda denizin ortasina atararak yüzmeyi öğrenmemi sağlamiş ve 11 yaşina kadar yüzme anteremanlarima eşlik etmiştir. Bugün 50 yaşinda bile tekrar Masters yüzerek benim tekrar yüzme yarişlarina dönmem konusunda beni motive etmiştir. Babam, yüzmede eski Türkiye şampiyonu (geçen sene 70 küsür yaşinda Masters ta birçok madalya kazanmiştir) ve Galatasaray yüzme takiminin eski milli oyuncusudur. Galatasaray Kulübü Divan üyesidir.

Babam eski Rotary ve Lyoness klüp başkanıdir. Dernekler konusunda babam bana yine rol model olmuştur..

Babami burada yazmak için sayfalar yetmez..

Önemli olan onun benim için var olması ve benim onun doğru değerlerini alabilmiş olmamdır .

Baba, seni çok seviyorum. İyi ki varsın...

Bu vesile ile tüm babaların babalar günü de kutlarım.

Sevgilerimle ,

Taner Özdeş