Öykü, benzetme, (metafor) kişisel anı (anekdot) ve güldürü (mizah).  Düşünce ve duygularımızı çok daha etkili biçimde aktarma aracı...

Bu yazıda, üç ayrı öykü sunuyorum. Bu öyküler, beni oldukça etkiledi.

DOĞAÇLAMA YAPMAK

Sergilerde dolaşmayı ve resimleri incelemeyi çok seven bir adam günün birinde Picasso ile karşılaştığında şöyle der:

“Renkleri karıştırmaktan ve iç içe geçmiş çizgiler yapmaktan başka resim yeteneğin yok gibi geliyor bana…”

Picasso fırçasını alır ve yere bir buğday tanesi resmi çizer. Öyle gerçekçi olur ki bir tavuk yemek için gagalamaya başlar. Gördüğü durumdan şaşkına dönen adam Picasso’ya:

“Bu kadar mükemmel resimler yapabiliyorken niçin bu garip resimleri yapmakta ısrar ediyorsunuz?”

Picasso yanıtlar:

“Çünkü ben resimlerimi tavuklar için yapmıyorum.”

SORULAR SORMAK

Norveçli bir yazar tarafından yazılmış olan çocuk kitabında biri, Dünyalı diğeri, Marslı, iki çocuk, bir gece bahçede karşılaşıyor ve konuşmaya başlıyorlar. Dünyalı çocuk bir soru sorduğunda Marslı çocuk başını öne eğerek selamlıyor. Fakat Dünyalı çocuk, Marslı çocuğun sorusuna bir çocuktan beklenmeyecek kadar karmaşık cevap verdiğinde Marslı çocuk gülümsemiyor bile. Bir süre sonra Dünyalı çocuk dayanamıyor ve "Neden her soruma eğilip selam verip saygı gösteriyorsun da en akıllı cevapları verdiğimde gülümsemiyorsun bile?" diye soruyor. Marslı çocuk: 'Benim dünyamda sorular ödüllendirilir.' Her değişim hikayesini onlar başlatır. 'Cevap sondur.' diyor.

KİŞİSEL BAKIMA DİKKAT ETMEK

 “Mahatma Gandhi, 1931 yılında Londra’ da İngiltere Kralı V. George ile görüştüğü sırada, Gandhi’nin üzerinde her zamanki gibi beyaz örtüsü vardır.  Toplantı bitiminde bir gazeteci alaycı bir şekilde hemen Gandhi’ye soru sorar:

“Kıyafetiniz, bir kralla buluşmak için yeterli miydi?”

Gandhi, hiç aldırmadan cevap verir:

‘Kral ikimize de yetecek kadar giyinmişti.’ der.”

Referans: “Kendini İfade Etmenin 125 Yolu” Kitabından- Gülyan Kabaş & Dr. Yaprak Baran Tecir